Herb Dziergowic

Materiałem źródłowym, który posłużył do odtworzenia herbu Dziergowic są zachowane z1880, 1882, 1927 i 1931r. dokumenty, opatrzone pieczęcią zawierającą znak i napis „Gemeinde Dziergowitz” „Gemeinde Oderwalde. Dokumenty te pochodzą z okresu, kiedy w strukturze podziału administracyjnego Górnego Śląska istniały wyłącznie gminy jednostkowe, składające się z jednej wsi lub jednej wsi i przylegających bezpośrednio do niej przysiółków. Każda taka wieś była siedzibą gminy, która prowadziła własną administrację, z tego też wynikało posiadanie własnych znaków urzędowych jakimi były pieczęcie zawierające godło lub znak napieczętny. Jakość pieczęci zachowanych na tych dokumentach jest na tyle wyraźna że mogły one posłużyć do odtworzenia znaku graficznego herbu. Wspomniany wyżej znak przedstawia stylizowaną tarczę herbową z charakterystycznymi spiralnymi zagięciami jakie zaczęły pojawiać się na tarczach herbowych w XVII wieku. Wewnątrz tarczy znajdują się skrzyżowane w rozwidleniu trzy kłosy zboża z łodygami przylegającymi do siebie i skierowanymi w dół, oraz na nich nieco niżej, również skrzyżowane dwa radła, skierowane uchwytami do góry. Na zwieńczeniu górnej krawędzi tarczy herbowej znajduje się pomłość (powrósło). Zgodnie z podaniami historycznymi Dziergowice określane były jako „uboga wieś rolnicza”. Kłosy zboża bez wątpienia symbolizują tu więc rolniczy charakter wsi. Skrzyżowane radła w swoim układzie i wyglądzie są niemal identyczne z tymi jakie możemy zobaczyć w herbie Petra Dluhomila pochodzącego z sąsiedniej Bierawy szlachcica czeskiego, który od 1575r. był właścicielem również Dziergowic. Swoje znaczenie i symbolikę te elementy herbu Dziergowic, a więc tarcza herbowa, powrósło, kłosy zboża i narzędzia rolnicze takie jak radła, znajdują też potwierdzenie w zasadach tworzenia grafiki herbowej : Paweł Dudziński „Alfabet heraldyczny”, Marek Wroński „Górnośląska symbolika samorządowa wczoraj – dziś – jutro”, Johann Scharffenberg „Schlesisches Wappenbuch”, Oscar Wilpert i Paul Kutzer „Die Wappen der schlesischen Landgemeiden, Oberschlesische Heimat”. We wszystkich dostępnych obecnie opracowaniach heraldycznych herb Petra Dluhomila przedstawiany jest w barwach niebiesko żółtych, niebiesko złotych bądź niebiesko białych : Tadeusz Gajl – „Herby Szlacheckie Rzeczypospolitej Obojga Narodów” , Krzysztof Jakubowicz „Herby szlacheckie na Śląsku” , Andrzej W. Drągowski „Herby szlachty polskiej i litewskiej”, oraz wydanie zbiorowe Wydawnictwa Chudów „Herbarz szlachty śląskiej”. Idąc tym torem, kłosy zboża, powrósło ze słomy oraz, historyczne zaczerpnięcie elementów graficznych jakimi są radła z herbu Dluhomila sprawia iż zasadne i zgodne z zasadami heraldyki staje się zastosowanie tego samego układu barw w herbie Dziergowic. Barwy niebiesko biało zlote odkryli również konserwatorzy zabytków na tarczy herbowej znajdującej się na zwieńczeniu kamiennego sklepienia głównych drzwi wejściowych kościoła w Dziergowicach.